Charles Leclerc is eindelijk van de Monaco-vloek verlost. De thuiscoureur wist al drie keer de pole position te pakken op het stratencircuit in Monte Carlo, maar had nog geen enkele overwinning achter zijn naam in het prinsdom. Tot nu! In 204 wist Leclerc met zijn Ferrari SF-24 de zege te pakken in Monaco, wat leidde tot grote vreugde bij de Monegask.

Over de radio klonk Leclerc erg rustig, maar achteraf gaf de Ferrari-coureur toe dat hij zich toch wat zorgen maakte over de uitkomst van de race. Tot nu toe had hij ieder seizoen wel pech gehad op zijn thuiscircuit en het ging dit weekend té goed, waardoor hij wat achterdochtig werd. Maar dat bleek uiteindelijk nergens voor nodig te zijn, aangezien zijn bolide het de hele race volhield. Leclerc kwam uiteindelijk met een grote voorsprong op Oscar Piastri over de streep en kon zijn eerste thuiszege vieren.

Naderhand liet hij weten dat dat gevoel onbeschrijflijk was. Dat hij de Grand Prix van Monaco gewonnen had was niet te bevatten voor de Monegask: "Geen woorden kunnen dit gevoel beschrijven. Het is zo'n moeilijke race. Het feit dat ik twee keer vanaf poleposition ben gestart en we het niet hebben gehaald, maakt het nog beter. Het betekent veel voor me, want het is de race die me deed dromen om ooit Formule 1-coureur te worden", zo begint Leclerc.

Door zijn eerdere miskleunen op het stratencircuit in Monte Carlo durfde Leclerc nog niet te vroeg te juichen. In tegendeel. Hij liet weten dat hij vijftien rondjes voor het einde al aan het bidden was dat er niks zou gebeuren.

"Het was emotioneel een moeilijke race, omdat je 15 ronden voor het einde al hoopt dat er niets gebeurt, de emoties kwamen al naar boven."

Emoties overmanden Leclerc

En het is niet vreemd dat Leclerc wat emoties ervaarde tijdens de slotfase van de race in Monaco. De jonge Ferrari-coureur raakte als tiener zijn vader kwijt, die hem geïnspireerd heeft om coureur te worden en die hem altijd steunde. Daarnaast overleed peetoom Jules Bianchi in 2014, tijdens de GP van Japan, wat ook een flink litteken heeft achtergelaten bij Leclerc.

Aan het einde van de race, toen hij zijn overwinning steeds dichterbij zag komen, zag Leclerc zijn vader ook steeds meer en meer voor zich, waardoor hij soms overmand werd door zijn emoties.

"Ik moet zeggen dat ik meer aan mijn vader dacht dan ik had verwacht. Daar dacht ik telkens aan, tijdens het rijden. Hij heeft duidelijk alles gegeven voor mij om hier te zijn. Het was een droom van ons om daar te racen en te winnen, dus het is een wonder", aldus Leclerc...