Franco Colapinto
| Geboorteplaats | Pilar, Argentinië |
|---|---|
| Geboortedatum | 27/05/2003 (21 jaar) |
| Nationaliteit | Argentijns |
| Lengte | 175 cm |
| Gewicht | 71 kg |
| Debuut | 2025, Alpine |
| Team | Alpine |
| Racenummer | 43 |
| Wereldtitels | 0 |
| Overwinningen | 0 |
| Polepositions | 0 |
Franco Colapinto, officieel Franco Alejandro Colapinto, werd op 27 mei 2003 geboren in de Argentijnse plaats Pilar. Op negenjarige leeftijd begon Franco Colapinto in de kartsport. In 2016 en 2018 wist de Argentijn het nationale kartkampioenschap van Argentinië op zijn naam te schrijven.
In 2018 nam Colapinto ook deel aan de Olympische Jeugdspelen, die dat jaar in de hoofdstad van Argentinië, Buenos Aires, werden gehouden. Dat jaar stond karten als demonstratiesport op de planning en behaalde Franco Colapinto de gouden medaille.
Na het behalen van zijn gouden medaille debuteerde Colapinto in de Formule 4, de Spaanse Formule 4 om precies te zijn. Bij het team van Drivex School wist Franco Colapinto op het circuit van Navarra (Noord-Spanje) in de laatste race van het weekend een overwinning te pakken. Eerder stond Colapinto al op het podium in Los Arcos, de plaats waar het circuit gelegen is.
Een jaar later nam Colapinto een heel seizoen deel aan de Spaanse Formule 4. In 2019 werd Colapinto met elf overwinningen, waaronder drie op het circuit van Valencia en drie op het circuit van Barcelona, en enkele podiumplaatsen gekroond tot Spaans Formule 4-kampioen.
ten tijde van zijn tweede seizoen in de Spaanse Formule 4, nam Colapinto ook deel aan de Eurocup Formule Renault 2.0 en het Euroformula Open, allebei in dienst van Drivex School. Het seizoen was weinig succesvol voor Colapinto, aangezien hij enkel tijdens de Formule Renault-race op het circuit van Barcelona in de top tien wist te eindigen.
Een jaar later koos Colapinto voor een volledig seizoen in de Eurocup Formule Renault-klasse met het team van MP Motorsport. Bij het team uit Westmaas won Colapinto de races op Monza en Spa-Francorchamps. Verder stond Colapinto nog zeven maal op het podium en werd hij uiteindelijk derde in het algemeen klassement.
Later dat jaar reed Colapinto kort in de Toyota Racing Series in Nieuw-Zeeland. Bij het team van Kiwi Motorsport behaalde Colapinto één zege en stond hij in totaal zeven maal op het podium. Het seizoen sloot Colapinto af als derde.
In 2021 maakte Colapinto de overstap naar de endurance-racerij in LMP2-auto's. Aanvankelijk deed hij dat in de Asian Le Mans Series, maar later ook in de European Le Mans Series. In de laatstgenoemde klasse behaalde Colapinto samen met onder andere Nick de Vries een zevende plaats in de befaamde 24 Uur van Le Mans.
Naast zijn activiteiten in de twee LMP2-klassen reed Colapinto ook in het Formula Regional European Championship, samen met het team van MP. Pas na vijf races was er succes voor Colapinto, toen hij op het circuit van Zandvoort zijn eerste podiumplaats claimde en later in het seizoen nog races won op de Red Bull Ring en het circuit Valencia.
In 2022 debuteerde Colapinto in de Formule 3 met het team van Van Amersfoort Racing, het oude team van onder andere Max Verstappen. Op het circuit van Imola won de man uit Argentinië zijn eerste race en ook op het circuit van Monza won Franco Colapinto.
In 2023 maakte Franco Colapinto de overstap naar MP voor een tweede seizoen in de Formule 3. Opnieuw won Colapinto twee races, maar ditmaal op Silverstone en Monza. Uiteindelijk werd de man uit Argentinië vierde in het kampioenschap, vijf plaatsen beter dan hij in 2022 wist te behalen.
Na het einde van het Formule 3-seizoen maakte Colapinto eind 2023 zijn debuut in de Formule 2 bij het team van MP, waar hij Jehan Daruvala verving. Zijn debuutweekend was echter maar weinig succesvol, aangezien Franco in de eerste race als negentiende werd afgevlagd en in de tweede race een DNF achter zijn naam kreeg.
In 2024 begon Franco aan een volledig seizoen in de Formule 2 bij MP Motorsport. In Imola won hij de sprintrace en in Barcelona en Oostenrijk stond hi op het podium.
De laatste vier raceweekenden van het Formule 2-seizoen moest Colapinto aan zich voorbij laten gaan, omdat hij was aangesteld als de vervanger van Logan Sargeant hij Williams. Eerder dat jaar werkte Colapinto al een vrije training af bij Williams, in de bolide van Logan Sargeant nota bene.
Als de plaatsvervanger van de Amerikaan bij Williams maakte Franco Colapinto gelijk grote indruk. Franco reed namelijk in zijn pas tweede Formule 1-race uit zijn carrière en bij het team van Williams in de punten en dat kunstje herhaalde hij tijdens zijn vierde race in de Verenigde-Staten. Interesse vanuit andere teams, waaronder Red Bull, nam hierdoor toe.
Echter, ondanks de sterke start van Franco waar hij meerdere keren in de punten reed, crashte hij een paar keer flink in Brazilië, Las Vegas, Qatar en Abu Dhabi.
Colapinto staat hierdoor flink onder druk en de interesse vanuit onder meer Red Bull, waar Franco Colapinto de nieuwe teamgenoot van Max Verstappen zou kunnen worden, bereikte een dieptepunt. Bij Williams werd het contract van de man uit Pilar dan ook niet verlengd, maar uiteindelijk vond de Argentijn onderdak bij het team van Alpine.
Na een tijdje als reserverijder actief te zijn geweest bij de Franse renstal, maakte Franco tijdens de Grand Prix van Emilia Romagna zijn debuut als vaste coureur bij Alpine, ten koste van Jack Doohan, die slechts zes races de tijd kreeg om zichzelf te bewijzen als 'vaste coureur' bij Alpine. Franco was daarmee dus de vervanger van Doohan in de Formule 1.
Er was een hoop kritiek richting Alpine vanwege het snelle 'ontslaan' van Doohan. Doohan kreeg namelijk maar zeer kort de tijd om zich te bewijzen bij Alpine en al vanaf zijn eerste race stond er een immens grote druk op Doohan, wat er volhens velen voor zorgde dat de Australiër nooit een eerlijke kans heeft gekregen.
Hoe dan ook, Franco stapte tijdens de race op Imola in bij Alpine. In zijn eerste Formule 1-sessie in dienst van Alpine ging het echter goed mis voor Franco. Eerst had de Argentijn het aan de stok met meerdere coureurs omdat hij ze in de weg zat tijdens long runs en vervolgens was een hevige crash.
Colapinto reed namelijk te ver over de kerbstones en verloor hierdoor de controle over zijn auto bij het uitkomen van bocht drie op het circuit van Imola, de thuisbasis van de Grand Prix van Emilia Romagna.
Door zijn crash besloot de wedstrijdleiding de rode vlag te zwaaien en kwam er een vroegtijdig einde aan het eerste gedeelte van de kwalificatie tijdens de Grand Prix in Noord-Italië. Tijdens de race in Imola behaalde Franco geen punten en werd hij afgevlagd als zestiende.
