Lewis Hamilton eindigde op de tweede plaats tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten, op slechts 1.8 seconde van Max Verstappen. Maar na de race bleek de Mercedes van de Brit niet legaal te zijn, waardoor Hamilton uit de eindklassering is gehaald.

Dit gebeurde ook bij Ferrari-coureur Charles Leclerc. Na iedere race worden er een aantal auto's willekeurig gecontroleerd, om te kijken of ze wel voldoen aan het reglement. Normaliter is dat geen probleem, maar in Austin vielen twee van de vier geteste auto's door de mand.

De FIA besloot de auto's van Max Verstappen, Lando Norris, Lewis Hamilton en Charles Leclerc te testen. Van deze vier bolides waren er twee die volgens het regelboek niet voldeden. Waarom was dat het geval?

Gesleten vloer

Allereerst de vraag: waarom werden de auto's van Leclerc en Hamilton illegaal bevonden? De FIA heeft de regel dat de bodemplank - 10 mm dik - maximaal één millimeter mag slijten. Na de race bleek dat de niet het geval bij de Ferrari van Leclerc en de Mercedes van Hamilton. Daar was de bodemplank verder gesleten dan is toegestaan.

Tegelijkertijd hadden McLaren en Red Bull Racing zich wél aan de regels gehouden, waardoor de auto's volledig door de keuring kwamen. Max Verstappen behoudt hierdoor zijn overwinning op COTA en Lando Norris werd doorgeschoven naar P2.

Reden voor slijten bodemplank

We weten nu waarom de auto's van Hamilton en Leclerc niet door de keuring van de FIA kwamen, maar waardoor was de bodemplank te ver gesleten. Dat heeft met twee onderwerpen te maken: het Sprint-weekend en de vele hobbels op het Circuit of the Americas.

Omdat het circuit zo veel hobbels heeft, scheurt de bodemplank al sneller tegen de grond aan, wat zorgt voor frictie én slijtage. Teams moeten hierdoor de auto's wat hoger leggen [hogere rijhoogte], maar dat proberen ze allemaal tot een minimum te beperken. Hoe hoger de auto ligt, hoe minder goed de aerodynamica werkt, waardoor je langzamer gaat.

Maar het blijkt dat Mercedes en Ferrari bij de auto's van Leclerc en Hamilton té agressief zijn geweest qua rijhoogte. Dat brengt ons direct bij het tweede punt: de Sprint.

Door de Sprint was er op vrijdag maar één vrije training, waarin teams alles moeten testen. Van kwalificatieruns tot raceruns, allemaal binnen het ene uurtje. Daarna moet er een keuze gemaakt worden om de auto af te stellen voor de rest van het weekend, met beperkte data. Hierdoor zijn Mercedes en Ferrari hoogstwaarschijnlijk in de fout gegaan.

Op het moment dat de kwalificatie begint [vrijdagavond] zitten de auto's in parc fermé en mag er niks meer aangepast worden aan de rijhoogte van de bolides. Achteraf blijkt dat Hamilton en Leclerc een te lage rijhoogte hadden voor de vele hobbels in Austin, maar omdat de auto's niet meer aangepast mochten worden, moesten ze hier wel mee racen.