De Formule 1 kent veel mooie momenten, maar zit helaas ook vol met minder mooie momenten. Een daarvan is de Grand Prix van San Marino in 1994. Het raceweekend zal bij iedere autosportfan voor altijd in zijn/haar geheugen gegrift staan.

Het raceweekend op het circuit van Imola is een gitzwarte pagina uit het Formule 1-geschiedenisboek. Op de vrijdag crashte Rubens Barichello namelijk hard in de muur. De impact? 95g. Wonder boven wonder kon de Braziliaan het ongeluk navertellen en keerde hij nog geen dag na zijn ongeluk terug naar de Formule 1-paddock.

Op zaterdag verongelukte de Oostenrijker Roland Ratzenberger in de Villeneuve-bocht. Op een van de snelste gedeeltes van het circuit verloor Ratzenberger de controle over zijn auto en klapte hij op een betonnen muur. De impact van Ratzenbergers crash was naar verluidt 500g. De Simtek-coureur was op slag dood.

Senna's eerbetoon aan Ratzenberger

Voor Senna was de crash van Ratzenberger zwaar. De Oostenrijker werd in de paddock gezien als een van de meest sympathieke en warme personen van de grid. Senna wilde eigenlijk niet racen in Imola, maar besloot dat toch te doen, omdat hij zelf van mening was dat hij niet anders kon.

Als eerbetoon aan Ratzenberger had Senna een Oostenrijkse vlag meegenomen in zijn Williams-auto. Na afloop van de race kon de Braziliaan dan met die vlag uit zijn auto zwaaien, zo was de gedachte. Helaas heeft de Braziliaan zijn eerbetoon nooit tot uiting kunnen brengen. Het laat echter wel de goedheid zien van het mens Senna. Om de Braziliaan te eren, volgt hieronder een korte terugblik op zijn carrière als autosportcoureur.

De coureur Senna

Ayrton Senna da Silva, zoals de Braziliaan voluit heet, werd op 21 maart 1960 geboren in São Paulo. Na een korte kartcarrière maakte Senna in 1984 de overstap naar het F1-team van Toleman. Het mooiste moment uit zijn Senna's tijd bij Toleman was de regenachtige GP van Monaco van 1984. Tijdens die race zagen fans voor het eerst de ware kwaliteiten van de latere drievoudig wereldkampioen.

Senna werd tijdens de doorweekte race in het prinsdom namelijk tweede achter Alain Prost. De Fransman zou overigens in 1988 de teamgenoot worden van de nog jonge Braziliaan. Toch zat er tijdens de race in Monaco meer in voor Senna. De man uit São Paulo was de regen immers de baas en had de leiding kunnen overnemen van Prost. Uiteindelijk mocht het niet zo zijn, want na geklaag van Prost over de hoeveelheid regen op de baan werd de race stopgezet.

Nieuwe stap

In 1985 besloot Senna Toleman te verruilen voor het team van Lotus. Samen met teamgenoot Elio De Angelis reed Senna in zijn Lotus 97T naar twee overwinningen. De Grands Prix van Portugal en België werden gewonnen door Senna waardoor hij als vierde eindigde in het rijdersklassement van 1985. Na zijn tijd bij Lotus werd de overstap naar McLaren en later Williams gemaakt. Bij de eerstgenoemde behaalde Senna zijn meeste successen.

McLaren-tijd

In 1988, -90 en -91 werd Senna namelijk kampioen met het team van McLaren. Toch verliep de 'samenwerking' met teamgenoot Prost niet altijd even goed. In 1989 raakten beide coureurs elkaar bijvoorbeeld in de voorlaatste bocht op het circuit van Suzuka.

Prost viel uit terwijl Senna zijn weg kon vervolgen. Hierdoor leek het kampioenschap van '89 naar de Braziliaan te gaan, maar niets bleek minder waar.

Na een politiek spel van Prost werd Senna immers gediskwalificeerd. Na de aanvaring met Prost had Senna de baan afgekort volgens de wedstrijdleiding waardoor hij niet de gehele afstand van de race had afgelegd. Het resulteerde in een kampioenschap voor Prost en een deceptie voor Senna.

Nalatenschap

Met 41 overwinningen, 80 podia, 65 pole positions en negentien snelste racerondes is Senna een van de beste coureurs aller tijden. Sommige fans zijn zelfs van mening dat Senna de beste rijder ooit is in de Formule 1. Ook de meeste coureurs geven aan Senna de beste rijder ooit te vinden. De meest bekende fan van Senna is Mercedes-coureur Lewis Hamilton.

Ook na zijn dood heeft Senna nog altijd een grote impact op de wereld van de Formule 1. Na het raceweekend in Imola kwam er immers meer nadruk te liggen op de veiligheid van de Formule 1. Senna's dood zou lange tijd het laatste fatale ongeluk in de Formule 1 zijn.